Άνθρωπε! Απόψε δεν θέλω να γράψω. Βαριέμαι! Απόψε θέλω να τεμπελιάσω, να χουζουρέψω, να αράξω. Απόψε θέλω να ξεκουραστώ, θέλω να ξαποστάσω το μυαλό μου, θέλω να το αφήσω να ησυχάσει λιγάκι από όλες εκείνες τις αμέτρητες ερωτήσεις που του το βομβαρδίζω, πολύ καιρό τώρα. Απόψε θέλω να ρωτήσω εσένα! Σου έχω ερωτήσεις! Όχι για … Continue reading Ως πότε θα ζεις για τους άλλους και όχι για σένα;
Έμαθα πλέον να σε σέβομαι εαυτέ μου
Χρόνια αδιαφορούσα για τη γνώμη σου, αγνοούσα τα θέλω σου. Ποτέ δεν σε υπερασπίστηκα, πάντα με ένοιαζαν οι άλλοι. Μου έφτανε να έχω γύρω μου δικούς μου ανθρώπους. Δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα οι δικοί μου έγιναν ξένοι. Τώρα όμως θα σου πω, πως ναι, αν χρειαστεί να με σώσω και γραμμές θα τραβήξω και κύκλους … Continue reading Έμαθα πλέον να σε σέβομαι εαυτέ μου
Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε ρίχνει ψυχολογικά. Σε κανέναν!
Οι άνθρωποι θα είναι κακοί μαζί σου αν τους το επιτρέψεις. Ίσως να μην είναι πραγματικά κακοί αλλά απλώς να μην έχουν τις καλύτερες προθέσεις για σένα ώστε και πάλι να πληγωθείς. Μην τους το επιτρέψεις. Μην δώσεις σε κανέναν το προνόμιο να σε ρίξει. Εσύ και μόνο εσύ έχεις τα κλειδιά για την ευτυχία … Continue reading Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε ρίχνει ψυχολογικά. Σε κανέναν!
Τα «Καλά Παιδιά» – Η υπερβολική καλοσύνη σχεδόν ποτέ δεν αποφέρει τα ζητούμενα αποτελέσματα.
Τα «καλά παιδιά», οι ευγενικές αυτές ψυχές που δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν ποτέ κανέναν και είναι πάντα πρόθυμοι και εξυπηρετικοί, παραχωρούν τα προνόμιά τους στους άλλους, δεν λένε όχι και δεν ζητάνε ποτέ τίποτα. Όλοι τους ξέρουμε, όλοι τους αναγνωρίζουμε, όλοι τους συμπαθούμε και όλοι κατά καιρούς πιάνουμε τον εαυτό μας να τους εκμεταλλευόμαστε! Για … Continue reading Τα «Καλά Παιδιά» – Η υπερβολική καλοσύνη σχεδόν ποτέ δεν αποφέρει τα ζητούμενα αποτελέσματα.